Last few days on the (wrong side of the) road🤠⛺🚐🚦🌈!!

31 januari 2020 - Auckland International Airport, Nieuw-Zeeland

Daar is ie dan.. het laatste verhaal over onze geweldige roadtrip aan de andere kant van de wereld.. Nog steeds wachtend op het vliegveld terwijl de tijd langzaam voorbij kruipt maar met onvergetelijke herinneringen achter de rug die we nooit meer kwijt kunnen raken🥰🙏🏼🥰

Woensdag 22 januari, nog één laatste lange hike dan nog maar naar de Pinnacles op Coromandel Peninsula. We wilde deze dag graag nog naar Doughnut Island maar vanwege de hoge golven was kayakakken daar tot zaterdag niet mogelijk dus moesten we deze helaas overslaan. Dit gooide onze plannen nogal door de war dus plande we de hike in plaats van. Door deze change of plans starten we pas om 13.45 uur aan deze 7 uur durende hike waardoor we ons dus niet veel stoppauzes konden veroorloven. Het begon met de meest gevaarlijke 1-persoons loopbrug van de hele roadtrip en al snel werd duidelijk dat de hele hike voornamelijk hoge trappen waren en begrijpelijk was Cheryll daar niet van gecharmeerd😅 De hike en de natuur was oké maar na al zoveel moois gezien te hebben was het moeilijk om genoegen te nemen met minder. Persoonlijk vind ik het een leuke uitdaging en een goede workout dus dat bleef ik dan Cheryll ook maar voorhouden. Met een paar korte tussenpauzes was het goed vol te houden en toen we eindelijk in de buurt van de top kwamen werd de omgeving vlakker en om bij de top te komen moesten we nog een paar leuke klimstukjes overwinnen die de ervaring een stuk leuker maakten. Eenmaal op de top maakte het uitzicht de hele hike waard en omdat we de enigste waren gaf het ons tijd om nog even te reflecteren op de rondreis en de komende week. Na een paar ongelooflijke foto's gemaakt te hebben klommen we snel weer naar beneden en omdat het nu voornamelijk down hill was het een stuk beter vol te houden. We hadden geen 10 min later bij de auto aan moeten komen want het was al bijna volledig donker toen we daar aankwamen. We vervolgde onze weg en passeerde daarbij Auckland om het meest noordelijke puntje van NZ te gaan verkennen.

Donderdag 23 januari werd een chill dagje waarbij we een tussenstop maakte bij Goat Island die bekend stond om de vissen die op kniehoogte in het water al te bewonderen waren. Cheryll op het strand zodat ik lekker kon snorkelen en het duurde niet lang voordat ik de eerste grote vissen en vooral Snappers tegen kwam. Na niet al te lange tijd kwam ik een kleine stingray tegen (de rog die de bekende Australische Steve Erwin, Crocodile hunter, gedood heeft). Ik waarschuwde de mensen om me heen maar zei waarschuwde me voor de moeder die een paar meter verderop lag die ongeveer een meter lang was! Ik besloot de Stingray even te filmen van dichtbij maar toen het in beweging kwam en enigzins richting mij kwam maakt ik me uit de voeten en toen was ik er wel ff klaar mee😱😅.. Ook op ons lijstje stond al heel lang om nog naar Waipu Caves te gaan, een gratis grot die je zelf kon ontdekken met een hoop glow worms. We kwamen daar pas net voor het donker aan maar parkeerde wederom naast een aardig Brits koppel waar we direct mee aan de praat raakte. We besloten om met zn vieren een stukje van de grot te gaan bekijken en al snel kwamen we erachter dat een groot gedeelte van het plafond bezaaid was met glow worms, een sterrenhemel vol! Omdat het buiten al donker was en het makkelijk was om te verdwalen in de grot leek het ons beter om de grot verder te verkennen in de ochtend. Na een paar lauwe biertjes was het dan ook bedtijd.

Vrijdag 24 januari. De dag voor mijn verjaardag begon laat en samen met het britse koppel en wat waterschoenen trokken we dit keer wat verder de grot in. Hoge en lage plafonds, mooie stalactieten en stalagmieten overal, diep en ondiep water maakte het weer een waar avontuur en door de uitgang te markeren en goed op te letten kregen we het voor elkaar om niet verdwaald te raken. Na een korte terugkeer naar de auto om mijn zelfgemaakte tripod te halen keerde ik alleen terug om nog wat foto's te maken van de glow worms. Hierdoor reden we pas door om 15.00 uur en besloten we op tijd te gaan eten omdat alles al even aan het ontdooien was. We mochten bij een cafe achterom staan in ruil dat we daar een drankje moesten pakken. Na een feestmaal werd ik na 00.00 uur getrakteerd op een zelfuitgekozen taart met kaarsjes die heel spontaan een 2e keer aangestoken werden om het moment vast te kunnen leggen🎁🎉🎊😅!

Zaterdag 25 januari. Willem's birthday🎁!! We besloten deze dag op het meest noordelijke puntje van NZ te vieren, Cape Reinga, die volgens de Maori bekend staat als de plek waar de zielen van overleden mensen naartoe gaan om het wereldse te verlaten, een religieuze plek dus. Hier hebben we botsing van het water van de Tasmaanse zee met de Pacifische oceaan bekeken en de wederom ansicht kaart waardige omgeving bewonderd vanuit een vuurtoren aan de kust. Ook hadden we gepland om die avond uiteten te gaan bij een Indiaas restaurant omdat we dit nog nooit eerder hadden gedaan. Het eten was ongelooflijk lekker en vooral héél KRUIDIG!!! Tijd om met een vol buikje en een voldaan gevoel een slaapplekje te zoeken.

Zondag 26 januari waren we 'all out of ideas' en hebben we gewerkt aan onze sun tann en hebben we de dag besteed op het strand van Paihia om verder uit te rusten en na al dat rusten nog even een goede douche te pakken voordat we verder rijden richting Auckland. 

Maandag 27 januari was een nationale feestdag, druk op de weg off course en bezochten we nog een plaatselijke waterval. Die mooi was natuurlijk maar na al zoveel mooie watervallen gezien te hebben kon deze het ook niet meer toppen. Ik twijfelde nog om er ff in te plonzen maar het water was koud en vies en ik was net schoon van de douche de dag ervoor dus deze sloeg ik maar over. De dingen om te doen raakte op maar ik wilde nog graag naar een kunst boerderij (Gibs Farm) die alleen op afspraak bezocht mocht worden maar omdat we niemand telefonisch te pakken kregen besloten we er maar gewoon naartoe te rijden. We kwamen aan voor een gesloten poort met niemand om info aan te vragen en het andere wat we nog wilde doen was nog meer dan een uur terug omhoog rijden dus als een kip zonder kop hadden we dan toch maar iets anders gevonden verder naar het zuiden wat uiteindelijk nog heel interessant bleek te zijn. We reden daarom door naar een campground in de middle of nowhere net iets ten westen van Auckland. Werkelijk waar een super mooi plaatje en het eerst dat we een zwart strand zagen. Mooie rotsformaties om op te klimmen en ik kon het natuurlijk weer niet laten om een rotswand te beklimmen om een andere hele interessante rotsformatie van dichtbij te bekijken. 15 min heen en 15 min terug over rotsen klimmen en mega grote krabben ontwijken terwijl Cheryll aan de kant toekeek hoe ik bijna mn nek brak😅 Net op het moment dat ik terug was ging de zon onder en hebben we heel romantisch samen nog even genoten van het uitzicht❤ De campground lag erachter dus we konden meteen ons bedje induiken. 

Dinsdag 28 januari. Naast de campground lag een korte wandelroute naar een hoop grotten die door de zee gemaakt waren en zelfs tegen een kleine betaling gebruikt konden worden als kampeerplekken, had ik graag gedaan als we een tent hadden🥰 Terug bij de campground kon Cherry even chillen en klom ik zelf nog even op een hoge rots die uitkeek over zee, rotsformaties en de camping. Na al die lichaamsbeweging kregen we zin in een douche en hebben we op de camping voor het eerst in de meest sketchy 'koude' buitendouche gedouched wat uiteindelijk een stuk aangenamer bleek te zijn als dat we verwacht hadden🥶🤣 Later die dag hadden we gepland om een dansles te volgen bij 'The Palace' waar de wereldberoemde crew 'The Royal Family' traint. Ruim een half uur van tevoren stonden we al klaar maar alle deuren en poorten waren gesloten en niemand die ons binnen kon laten. Uiteindelijk kwam er een jongen uit Estland en later ook een jongen uit Canada die hetzelfde idee hadden maar ook teleurgesteld werden vanwege het feit dat de inlooples niet door ging. Uiteindelijk besloten we dan maar om zelf wat muziek op te zetten en buiten op de parkeerplaats wat te gaan freestylen😎😂 Leuke contacten gelegd dus zodra we in Estland of Canada zijn zoeken we ze om wat danslessen te gaan volgen samen🤙🏼 Teleurgesteld verlieten we de parkeerplaats richting de campground. Nog maar 2 nachtjes slapen in de auto😥

Woensdag 29 januari, Auckland verkennen, shoppen, de skytower bezoeken en met Jeff (een ingeburgerde duitser die we in Christchurch tegenkwamen) afspreken en de slapende vulkaan net buiten het centrum van Auckland beklimmen was ons doel deze dag. Auckland is dan ook de grootste stad van NZ en zonder twijfel de meest levendige. De Skytower is de hoogste observatietoren op het zuidelijk halfrond en heeft ook een aantal glazen bodems waardoor het lijkt alsof je naar beneden valt😱🤭 Aangezien ons budget 'long gone' was hebben we uiteraard niet veel geshopped maar de verschillende streetfood stands daarentegen waren heerlijk! Terwijl we neerplofte op wat zitzakken in het centrum spraken we af met Jeff en pikte we hem thuis op en liepen we vanuit daar naar Mt Eden wat eigenlijk een slapende vulkaan is aan de rand van de stad met een prachtig panorama uitzicht over de stad. Terwijl de zon onder ging en de lampen van de stad aan gingen bleven we genieten van het uitzicht en omdat Jeff graag kletst konden wij verder genieten🤣 Tijd om terug te gaan naar de campground voor het laatste nachtje in de auto🙏🏼🥰!!!

Donderdag 30 januari, auto schoonmaakdag!! Na een late ochtend hebben we van 11.00 uur tot 16.00 uur de auto grondig binnenstebuiten gehaald en hem in een betere staat achtergelaten dan dat wij hem hebben gekregen😅 Snel naar het hotel, backpacks in de kamer leggen en snel de auto inleveren voordat ze dicht gaan! Gelukkig kan Cheryll beter klagen dan ik en dankzij haar hebben we dan ook een paar dagen autohuur teruggekregen vanwege de autopech in Te Anau en alle onkosten. Dat was het dan! Het huis op wielen waar we 6,5 week in geleefd hebben! Het was leuk maar aan al het goede komt een eind.. Terug in het hotel kunnen we eindelijk weer genieten van een 'apart' bed, een eigen douche en TV!!!! Heerlijk......... met zelfs een zwembad zodat ik ook wat stoom af kan blazen. Op tijd naar bed om morgen naar huis te gaan.. althans dat dachten we..

Vrijdag 30 januari, Time to go home!! Uitchecken om 12.00 uur, nog wat meat pies bij de lokale supermarkt als ontbijt en wachten totdat we met de gratis shuttle om 16.00 uur naar het vliegveld kunnen. Eenmaal aangekomen proberen we natuurlijk direct in te checken voor onze vlucht van 19.30 uur maar dan.. nee he.. je hebt blijkbaar tóch een visum nodig voor de VS.. OOK ALS JE DAAR ALLEEN EEN TUSSENSTOP MAAKT😱😱😱 Snel een visum aanvragen maar helaas.. deze kwam 45 min te laat en dus missen we onze vlucht. Omdat we via een extern bureau geboekt hebben kan niemand ons helpen en na een aantal dure belletje naar Supersaver.nl waar het kontact via een onverstaanbaar Indiaas callcenter loopt geven ze ons het nieuws dat ze niks kunnen/willen doen. Daar zitten we nu dan.. Nog steeds op het vliegveld, 07.30 uur in de ochtend oftewel al ruim 15 uur te stressen. Het geld van de eerste vlucht zijn we kwijt en we hebben een nieuwe (nog duurdere) vlucht moeten boeken. We komen een dag later aan waardoor we andere afspraken af hebben moeten zeggen en nog een dag minder rust voordat we weer direct aan de slag mogen.

Een 'zacht uitgedrukt' minder fijn einde van een geweldige reis maar misschien is dit einde nog wel een laatste kick / avontuur voordat we weer terugkeren naar het normale leven en de 'Van life' achter ons laten..

We zullen nog een berichtje plaatsen als we veilig thuis zijn bij al onze lieve vrienden, familie en natuurlijk ons harige kindje.. PRESLEY❤❤!!!

THANKS FOR FOLLOWING AND SUPPORTING US EVERYONE❤❤

We couldn't have done this without you..